„Nic nie dzieje się wbrew naszej woli. Terapia dostosowana jest do indywidualnych potrzeb (…) i tak naprawdę to dana osoba decyduje jak daleko i jak szybko będzie się posuwać do przodu” Magda (więcej)

„Terapia dźwiękiem i spotkanie Adama to najcenniejszy prezent jaki otrzymałam od życia - klucz do siebie samej.” Angelika (więcej)

„Rozwiązywanie wszelkich problemów sprowadza się do zmieniania samego siebie a nie innych. Doświadczyłam tego, iż ludzie wokół zmienili się gdy zaczęli przebywać ze zmienioną mną; zniknął problem przyciągania niewłaściwych ludzi” Iza

„Pan Adam nie słucha bo to On mówi. Zawodowo przecież korzysta z wiedzy o nieinwazyjnej analizie osobowości (…) nie muszę przypominać sobie i opowiadać o niepowodzeniach i porażkach. Informuję go tylko o faktach i realizuję 'zadania domowe' (…) starannie dopasowane do mnie.” Bogdan (więcej)

„Wręcz fizycznie czuję kiedy obniża się mój potencjał energetyczny i od razu staram się temu zaradzić (…) terapia gongami sprawiła, że stałam się bardziej świadoma swoich zachowań, tych pozytywnych jak i negatywnych” Marta (więcej

"Niesamowite są rozmowy z Adamem. Każde spotkanie jest inne, wypełnione nową wiedzą. Dzięki nim uświadamiam sobie uśpione we mnie potencjały, zdolności i to co je ogranicza" Barbara (więcej

)

"Jestem inną osobą i to mi się podoba" Magda (więcej)

Anna (więcej) , Arek (więcej), podziękowanie WSG w Bydgoszczy (więcej)

Więcej opinii

Wiele szkół proponuje techniki i wiedzę jak zmienić siebie. Proponowane metody mają różne tempo i intensywność zmagań z ograniczeniami. Część z nich oparta jest na walce. Popularna jest walka z nałogami, ze stresem, nawet z walka z napięciami. Podobne konstrukcje logiczne, jeśli im się przez chwilę przyjrzeć, a nie łykać pospiesznie jak tabletki, są przecież... karkołomne. A mimo to niezwykle mocno zakorzenione w społecznym przekazie. Tak jak owocem „walki o pokój” nigdy nie będzie pokój. Tylko zabieganie o pokój z czasem go przyniesie.
Innymi słowy, Twój trening czy terapia nie powinny w żadnym, nawet najmniejszym stopniu wiązać się z przemocą. „Zmaganie się”, „walka” z własnym organizmem czy ograniczeniami może przynieść pewne korzyści, ale zawsze kosztem utraty części Ciebie. Kto tak naprawdę odważa się odpowiedzieć sobie na pytanie, czy aby na pewno „zwalczył” to właściwe, czy raczej został zmyślnie zmanipulowany przez otoczenie, lub ,co częstsze, przez okłamywanie samego siebie. Każde Twoje doświadczenie niesie z sobą odpowiednie mu przekonanie a z czasem ugruntowany nawyk. Gdybyś miała/ miał dość poczucia bezpieczeństwa i dystansu, mogłabyś/ mógłbyś wyciągać adekwatne i racjonalne wnioski i... zmieniać siebie.

To niemożliwe. (Nawet przy zastosowaniu popularnych metod siłowych). Tylko zmieniając siebie możesz zmienić relacje z innymi. Ci inni, z Twojej perspektywy, zmienią się sami.  /relacja Martyny/ 

Najłatwiej obarczyć za to swoje lęki, swoje dzieciństwo, swoich rodziców, swoich opiekunów itd. Lista może nie mieć końca. Główni winowajcy wskazani, do walki Don Kichocie!
Prawidłowa odpowiedź jest prostsza: działasz nieracjonalnie bo nie bierzesz pod uwagę najprostszej przyczyny – braku wiedzy. Ale jak tu się do tego przyznać żyjąc w społeczeństwie coraz bardziej nastawionym na sukces. Nie będziesz ryzykować utraty znaczenia i pozycji. Wybierasz z bogatego repertuaru własnych i zapożyczonych nawyków (programów) kierując się własnym wyobrażeniem o tym co inni tolerują i pożądają w Twoim działaniu i na ile zaakceptują Twoje decyzje.

Otóż nie. W zakresie wiedzy i możliwości jakimi aktualnie dysponujesz, faktycznie wybierasz najlepsze z możliwych i dostępnych rozwiązań. W swoim mniemaniu działasz więc rozsądnie i racjonalnie. Jednak trudno Ci czerpać z tej swoistej racjonalności pewność i siłę. Jeśli zaczynasz dostrzegać, że owoce twojego myślenia i działania są... jakieś kwaśne czy gorzkie – wtedy dopiero możesz i powinnaś/ powinieneś zacząć myśleć o zmianach. Dopiero wtedy jesteś gotowa /gotowy na trenowanie swojej psychiki i emocjonalności. Dopiero wtedy trening przyniesie efekty, najlepsze z możliwych.

Najprościej, psychosomatyka dotyczy wzajemnego przenikania się i relacji pomiędzy duchem czy umysłem (psyche) a ciałem (soma). Istotą treningu jest zmiana nawyków (programów). Warunkiem tej zmiany jest z kolei odbudowa i utrzymywanie odpowiedniego poziomu energii, zarówno psychicznej jak i fizycznej. Przywrócenie dobrostanu psycho-fizycznego, czyli pełnego zdrowia jest więc dodatkowym efektem pracy z sobą (treningu). Jak mawiali i co w pełni rozumieli nasi przodkowie - „W zdrowym ciele zdrowy duch”.

Określone postawy, przekonania, nawyki są przez Ciebie kodowane i wzmacniane latami. Dlatego zakładane zmiany nie mogą być zbyt gwałtowne (jak np. narzucane w trakcie hipnozy). W przeciwnym razie zostaną prędzej czy później odrzucone. Co więcej, zmiany muszą być atrakcyjne, nawet jeśli dotyczą nieatrakcyjnych i wypartych psychofizycznych przestrzeni. W efekcie zaplanowane pozytywne zmiany staną się pożądanym nawykiem. Szybkość i intensywność zmian programów życiowych jest na bieżąco dopasowywana do możliwości adaptacyjnej wynikającej z potrzeby zachowania Twojego poczucia bezpieczeństwa.
Uświadomienie własnych ograniczeń, pragnień i możliwości prowadzi do stabilizacji życia osobistego i zawodowego. Przynosi ogólną poprawę zdrowia i pomaga w całkowitym uzdrawianiu konkretnych schorzeń i chorób.

Pisemne relacje osób korzystających z indywidualnego treningu wskazują na wymierne efekty w tych wzajemnie przenikających się sferach. Oto bardzo ogólne i skrótowe ujęcie z dumą i satysfakcją opisywanych przez te osoby zagadnień:
Sfera życia osobistego:
Umiejętność naprawiania życiowych błędów i niepowtarzania ich
Asertywność, jako – korzystne dla danej osoby wyrażanie uczuć bez irytacji i palenia mostów.
Obiektywizm w ocenie własnych zachowań - świadomość schematów i programów życiowych.
Umiejętność słuchania,
Umiejętność panowania nad emocjami,
Wzrost poczucia pewności siebie i wewnętrznej równowagi,
Sfera życia zawodowego:
Umiejętność zarządzania czasem zawodowym i osobistym
Wzrost odporności na stres,
Zapobiegliwość w sytuacjach stresogennych,
Rozwiązywanie problemu mobbingu
Utrzymanie stanowiska na wybranych przez siebie zasadach.
Ustalenie zasad na nowym stanowisku.
Asertywność w pracy, w kontakcie z osobami na wyższym stanowisku.
Znajomość zasad komunikacji werbalnej – zajmowanie stanowiska w rozmowie i negocjacjach.
Znajomość znaczenia i zasad komunikacji pozawerbalnej – język ciała i gestów.
Umiejętność zajmowania pozycji obserwatora, czyli analiza zachowania i słów rozmówcy, oraz własnych w trakcie rozmowy/konfrontacji.
Poprawa relacji z przełożonymi skutkująca:
- obdarzaniem pracownika większym zaufaniem, a co za tym idzie
- swobodą decyzyjną i pozycją doradcy w sprawach operacyjnych i strategicznych
- lepszą efektywnością pracy
Poprawa relacji ze współpracownikami.
Wzrost kreatywności i możliwość wcielania pomysłów w życie.
Wykorzystanie własnego potencjału do bycia „szefem we własnej firmie”.
Umiejętność oddzielania spraw zawodowych i osobistych
Zarządzanie grupą podwładnych:
- umiejętność wzbudzania zaufania,
- umiejętność ustalania granic pomiędzy przełożonym a podwładnym bez tworzenia barier i aury wyższości,
- pozycja rozumiejącego obserwatora potrafiącego odpowiednio reagować,
- dyplomacja w podejmowaniu „niepopularnych decyzji”,
- obiektywizm,
- ustalanie atmosfery w miejscu pracy.